Ech, jak miło słuchać, kiedy ktoś chwali naszą twórczość...

Dziękuję bardzo za uznanie. Mam nadzieję, że przez ten komentarz nie popadnę w samozachwyt i nie spocznę na laurach...
Ale chyba nie. Mam wrażenie, że coś wkrótce napiszę, kiedy skończę mój bezowocny romans z prozą, rozpoczęty z pragnienia powiększenia innych zbiorów Biblioteki Galimoryjskiej, które są dużo uboższe niż Literatura Piękna.


Pozdrawiam serdecznie,
Yette